veasna blog

នារដូវក្តៅស្ងួតហួតហែង មានសត្វក្អែកមួយក្បាលស្រេកទឹកសឹងដាច់ខ្យល់ស្លាប់។ វាខិតខំហើរស្វែងរកទឹកផឹកយ៉ាងហត់នឿយ ហើយក៏ប្រទះជួបនឹងដបទឹកមួយដែរមានទឹកកន្លះដប។ វាមានភាពរីករាយ ប៉ុន្តែវាពិតជាតូចចិត្តខ្លាំងណាស់ដោយសារដបទឹកតូច និងវែងពេកធ្វើឲ្យវាមិនអាចផឹកទឹកបានឡើយ។ វាគិតថា វាប្រាកដជាស្លាប់ជាមិនខាន ទោះជាខំយ៉ាងណាក៏គ្មានប្រយោជន៍ដែរ។ ដោយសារតែនៅក្បែរនោះមានដុំគ្រួសតូចៗជាច្រើន គំនិតមួយក៏បានផុសឡើងមកដែរ ក្អែកបានព្យាយាមពាំដុំគ្រួសទម្លាក់ម្តងមួយៗទៅក្នុងដកទឹកទាល់តែកម្ពស់ទឹកឡើងស្មើនឹងមាត់ដប។ ចុងបញ្ចប់វាអាចផឹកទឹកនោះបានយ៉ាងឆ្អែតស្កប់ស្កល់។ គំនិត្យអប់រំ ក្នុងគ្រាលំបាក គំនិតបន្តិចបន្តួចរបស់អ្នក មិនប្រាកដថាគ្មានប្រយោជន៍ មិនអាចជួយអ្នកបាននោះឡើយ៕ គំនិតវិជ្ជមានរបស់អ្នក នឹងធ្វើឲ្យអ្នកជោគជ័យ គំនិត្យភាពជាអ្នកដឹកនាំរបស់ពុទ្ធសាសនា                បធាន ប្រែ​ថា សេចក្តី​ព្យាយាម ការ​ខំ​ប្រឹង​ប្រែង ការ​ឧស្សាហ៍ ការ​សំភី ។ ក្នុង​ព្រះ​ពុទ្ធ​សាសនា ប្រធាន ឬ​សេចក្តី​ព្យាយាម​នេះ មាន​ ៤ ប្រការ​គឺ៖ ១  សំវរ​បធាន÷ សេចក្តី​ព្យាយាម​ប្រយ័ត្ន​ការ​ពារ មិន​ឱ្យ​អំពើ​បាប​ អំពើ អកុសល អំពើ​អាក្រក់ បញ្ហា​នានា ដែល​មិន​ទាន់​កើត​ កុំ​ឱ្យ​កើត​ឡើង​បាន ។

ដើម​ទស្សវត្សឆ្នាំ​1940 ខណៈ​ពេល​សង្គ្រាម​លោក​លើក​ទី២ កំពុង​កើត​ឡើង ជប៉ុន​វាយ​ឈ្នះ​បារាំង​នៅ​ឥណ្ឌូ​ចិន ហើយ​បង្កើត​រដ្ឋាភិបាល​ថ្មី​នៅ​វៀត​ណាម ប្ដូរ​ឈ្មោះ​ប្រទេស​ទៅ​ជា ចក្រ​ភព​វៀត​ណាម (Empire of Vietnam) ដោយ​បូកបញ្ចូល ២​តំបន់ គឺ​វៀត​ណាម​ខាង​ជើង និង​វៀត​ណាម​កណ្ដាល នៅ​ថ្ងៃ​ទី11 ខែ​មីនា ឆ្នាំ​1945។ រីឯ​ទឹក​ដី​កម្ពុជា​ក្រោម (Cochinchine) មាន​របប​គ្រប់​គ្រង​​ផ្សេង ជប៉ុន​ទុក​ឲ្យ​បារាំង​គ្រប់​គ្រង​​បន្ត​ជា​បណ្ដោះ​អាសន្ន។ ក្រោយ​មក រដ្ឋាភិបាល​ថ្មី ចក្រ​ភព​វៀត​ណាម ដែល​មាន​លោក​នាយក​រដ្ឋ​មន្ត្រី ត្រឹង ទ្រុង គីម (Tran Trong Kim) ជា​តំណាង ទាមទារ​បារាំង​ប្រគាល់​ទឹក​ដី​កម្ពុជា​ក្រោម​ទាំង​មូល​ទៅ​គេ។ ដំបូង បារាំង​មាន​ចិត្ត​អល់អែក មិន​ចង់​ប្រគល់​ឲ្យ តែ​ដោយ​សារ​ខ្លាច​អំណាច​ជប៉ុង ក៏​សម្រេច​ប្រគល់​ឲ្យ​ដោយ​សន្តិ​វិធី នៅ​ថ្ងៃ​ទី14 ខែ​សីហា ឆ្នាំ​1945។ ត្រង់​ចំណុច​នេះ មាន​មតិបញ្ញវ័ន​វៀត​ណាម​ជា​ច្រើន​ចោទ​ថា​បារាំង​ចង់​បំ​បែក​បំបាក់​ជាតិ​សាសន៍យួន ចង់​ឲ្យ​យួន​ខាង​ត្បូងបង្កើត​ប្រទេស ផ្ដាច់​ចេញ​ពីមាតុ​ភូមិ​របស់​គេ រីឯ​ឯកសារ​ខ្លះ​និយាយ​ថា បារាំង​លើក​ហេតុ​ផលប្រវត្តិសាស្ត្រ ដែល​ថា Cochinchine ជា​អតីត​ទឹក​ដី​ខ្មែរ រីឯ​លោក

មនុស្សយើងមានតម្លៃ ស្តែងឡើងដោយការងារ ការងារមាន3 -ដើម្បីលុយ -ដើម្បីលុយផង ឧត្ដមគតិផង -ដើម្បីមសិការ និង មនោសញ្ចេតនា មនុស្សដែលមានតម្លៃ លុះត្រាណាគេមាន គុណធម៌ធ្វើជាមនុស្ស ការងារធ្វើជាមនុស្ស និង ការរស់នៅជាមនុស្ស។ ប្រភព អាត វាសនា

ធ្វើជាមនុស្សល្អទាមទារអ្វីខ្លះ?!!!!! - អត់លុយ(ក្រ តោកយ៉ាក) -គ្មានសមត្ថភាព -គ្មានចំនេះដឹង ចំនេះធ្វើ -ប្រាជ្ញាខ្សោច -ខ្ជិលច្រអូល -បានតែនិយាយ -មានចិត្តធម៍ -ចេះតែចង់ជួយគេ -ឆាប់ជឿរគេ -ល្ងង់ចាញ់កលគេ -ល-។ តើត្រូវធ្វើអីបើដូចតែមនុស្សអាក្រក់ដែលនឹង!!!!!! មនុស្សល្អត្រូវទាមទារ -ត្រូវស្អប់អំពើអាក្រក់ -កំចាត់អំពើអាក្រក់ -ស្គាល់អំពើអាក្រក់ -ខ្ពើមអំពើអាក្រក់ ប៉ិននឹងមិនគ្រប់គ្រាន់ទេ -ជាមនុស្សត្រូវចេះជួយខ្លួនឯង បង្កើនប្រាជ្ញា ចំនេះដឹង ចំនេះធ្វើ ហើយជាមនុស្សឧស្សហ៍ -ខិតខំរកលុយកាក់ដោយសុច្ជរិត ដោយមិនចង់ពឹងគេជួយ -ចេះប្រើខួរក្បាលពីចារណា កុំឆាប់ជឿរគេពេក ជួយគេឲ្យមើល កាលអាកាស សមត្ថភាព គួរឬមិនគួរ -ល-៕ បើមានអ្វីខុសឆ្កងសូមជួយកែរំអខ្ញុំផងនេះគ្រាន់តែជាគំនិតផ្ទាល់ខ្លួនរបស់ខ្ញុំតែប៉ុណ្ណោះ  ពីខ្ញុំ ស្វារន្ទះ(sep 19 2015) ប្រភព អាត វាសនា

តើជីវិតមានន័យអ្វី? តើអ្វីជាតំលៃនៃជីវិត? ជាសំនួររឿយៗ ដែលអ្នកតែងតែសួរខ្លួនឯង។ ថ្ងែនេះយើងនឹងនាំប្រិយមិត្តនូវរឿងនិទានអំពីតំលៃនៃជីវិតដែលបង្កប់នូវការអប់រំសម្រាប់ពិចារណាជាប្រយោជន៍ក្នុងការរស់នៅប្រចាំថ្ងៃដូចតទៅ៖“តើតំលៃនៃជីវិតជាអ្វី?” ជាសំនួរដែលគ្នានចំលើយ ហើយចាក់ដោតបេះដូងក្នេងប្រុសម្នាក់ឲ្យទៅសួរលោកតារបស់ខ្លួន។ បន្ទាប់ពីបានលឺសំនួរ លោកតាក៏ដកនូវដុំថ្មមួយដុំ ទៅឲ្យចៅប្រុសដោយនិយាយថា៖​ “ ដើម្បីដឹងថាតំលៃនៃជីវិតជាអ្វី ចូលចៅប្រុសទៅរកតំលៃនៃដុំថ្មមួយនេះសិនចុះ តែដាច់ខាតមិនត្រូវលក់វាឡើយ។ ក្មេងប្រុសក៏យកដុំថ្មដើរចេញទៅទាំងភាពងឿងឆ្ងល់ ហើយនៅតាមផ្លូវក៏ទៅសាកសួរបុរសលក់ក្រូចម្នាក់ ថាតើដុំថ្មនេះមានតំលៃប៉ុន្មាន? បន្ទាប់ពីពិនិត្យមើលថ្មនេះហើយ ក៏ឃើញថាថ្មនេះហាក់បីដូចជាភ្លឺចែងចាំងគួរសម ហើយក៏សំរេចចិត្តដោះដូរ ក្រូច១២ផ្លែរបស់ខ្លួនជាមួយនិងថ្មរបស់ក្មេងប្រុសនោះ​ តែដោយសារតែបណ្តាំរបស់លោកតា ក្នេងប្រុសនោះក៏សំរេចចិត្តមិនលក់ថ្មនោះឡើយ។   លុះក្រោយមកខ្លួនក៏បានទៅជួបនិងអ្នកលក់ត្បូងពេជ្រម្នាក់ ការដែលបានឃើញដុំថ្មនោះភ្លាម អ្នកលក់ត្បូងនោះក៏បានឲ្យតំលៃថ្មនោះ ១លានដុលា្លរ ប៉ុន្តែក្មេងប្រុសប្រកែកមិនលក់ ដោយឃើញបែបនេះគាត់ក៏បន្ថែមខ្សែករមាស ២២៤ការ៉ាតេ ទៀ

១-មនុស្សអើយ មនុស្សស្រី     អ្នកអភ័ព្វក្រៃ នៅលើលោកា     អ្នកជាប្រពន្ធ អ្នកជាមាតា     អ្នកជាបុប្ផា គេស្រោចទឹកក្តៅ។ ២-មនុស្សអើយ មនុស្សស្រី     ចិត្តអ្នកភក្តី គេដៀលថាខ្លៅ     រស់បម្រើប្រុស នៅលើលោកី     អភព្វ័ម្លេះស្រី តាំងពីថ្ងៃកើត។ ៣-រស់ស្ទើរតម្លៃ ដូចច័ន្ទរនោច     ជីវិតផ្សាខ្លោច រស់ខ្វះរស្មី     ត្បិតគេហៅម៉ែ តែគ្មានតម្លៃ     ព្រោះជាតិជាស្រ្តី ទេសករតណ្ហា។ ៤-កើតមកស្អាតស្រស់ គេបោះសម្តី     នាងនោះជាស្រី របស់តាតា     នាងរូបអាក្រក់ គេខ្ពើមរអា     នាងស្អាតអស្ចារ្យ រស់ក្បែរសំណរ។ ៥-គ្រាន់កើតមកស្អាត ក៏មានកំហុស    ចំណីប្រុសៗ ព្រោះតែរូបល្អ    ស្រលាញ់ដណ្តើម ប្រចណ្ឌបង្ក    ភ្នាល់គ្នាលាបពណ៌ ដណ្តើមបំផ្លាញ។ ៦-មនុស្សអើយ មនុស្សស្រី     ជួបស្នហ៍ភក្តី មហាសំណាង     បើមានកូនល្អ តាមធម៌គន្លង     នោះអស់អ្នកផង សរសើរបុណ្យនាង៕ ប្រភព fb acc អ៊ុក ប៊ុនយ៉ុង

    លើលោកនេះ ឬ និយាយរួមសង្គមមនុស្ស គឺសុទ្ធតែអ្នកលក់និងអ្នកទិញ គ្មានបុគ្គលណាដែលមិនចេះលក់ មិនចេះទិញនោះទេ គ្រាន់តែមានមនុស្សខ្លះគេចេះឆ្នៃប្រឌិតទៅតាមជំនាញទេពកោសល្យ និង ការបណ្តុះបណ្តាលបន្ថែមប៉ុណ្ណ៉ោះ។តែអ្វីដែលសំខាន់ក្នុងមានជាមនុស្សចាំបាច់ត្រូវរស់ដោយគុណធម៌ ចឹងមិនថាក្នុងរបរអាជីវកម្មអ្វីក៌ដោយគឺត្រូវចេះអោយតម្លៃគ្នាទៅវិញទៅមក ចៀសជាងការយកចំនេញលើគ្នាទៅវិញទៅមក ព្រោះយើងក៌ជាអ្នកលក់ និង ក៌ជាអ្នកទិញដែល។ -អ្នកលក់ជាគឺជាអ្នកផ្គត់ផ្គង់តម្រូវការ ដូចជាកំលាំង សំភារៈ សេវាកម្មផ្សេងៗ និង ប្រាជ្ញា ឬ ស្នាដៃ...។ -អ្នកទិញគឺជាអ្នកត្រូវការ កំលាំង សំភារៈ សេវាកម្មផ្សេងៗ និង ប្រាជ្ញា និង ស្នាដៃ...ព្រោះអ្នកជាអ្នកដែលត្រូវការរបស់ទាំងអស់យកមកផ្គត់ផ្គង់អោយខ្លួន។   ពាក្យមួយដែលគេនិយាយថា អថិជនដូចជាស្តេចខ្ញុំមិនទទួលយកបានទេ បើអ្នកលក់គិតបែបនេះអ្នកទិញនឹងរិទ្ធតែបានចិត្តថាយើងច្បាស់ជាចង់បានតែលុយគេជាពុំខាន។    យើងអ្នកលក់ចាំបាច់ត្រូវប្រកាន់គុណធម៌ និង មនសិការ ភាពស្មោះត្រង់ ក្នុងនាមជាអ្នកលក់។មិនមែនចំនេញថ្ងៃនេះហើយស្អែកគេដឹងគេនិឹងលែងមែនមានទំនុកចិត្តលើយើងជាពុំខាន។    អ្នកលក់ដែលសាងទំនុកចិត្តអោយអ្នកទិញបាន នោះអ្នកទិញនឹងមិនងាយងាករេទៅទិញផលិតផលទស

កើតជាមនុស្សស្រី👩🏻👰🏼🤰🏻🤱🏻 មិនអាចធាត់ពេក មិនអាចស្គមពេក មិនអាចកើតមុន មិនអាចឡើងអាចម៍រុយ មិនអាចមុខលុយពេក មិនអាចដើរលេងច្រើនពេក មិនឆ្លាតពេក មិនត្រូវល្ងង់ពេក ត្រូវចេះស្របកាលៈទេសៈ ត្រូវបង្កើតកូន ហើយត្រូវមានរាងស្អាត ត្រូវចាស់ទុំ ហើយត្រូវថែសម្រស់ ត្រូវចេះដាំស្ល ត្រូវចេះការងារផ្ទះ ត្រូវចេះអធ្យាស្រ័យ ហើយចេះបើកចិត្តអោយទូលាយ ត្រូវចេះយកចិត្ត ហើយមិនត្រូវតោងស្អិត ត្រូវចេះស្លូតបូត ទន់ភ្លន់ រុសរាយ ត្រូវចេះមើលថែចាស់ៗ និងកូនៗ ហើយចេះទូន្មានប្រដៅកូនចៅ ត្រូវចេះរកលុយខ្លះផង ហើយត្រូវចេះសន្សំសំចៃ ទុកដាក់និង រៀបចំ និយាយរួមត្រូវចេះមួយចប់🤷🏻‍♀️ 🧚🏻‍♀️🌹 ជាតិក្រោយបើសិនជាអាច សុំកើតជាមនុស្សប្រុសវិញ #copy ប្រភព fb page feeling

សំរង់សម្តី អាប្រាហាម លីនខូល(abraham Lincoln) -ខ្ញុំដើរយឺតៗ ប៉ុន្តែខ្ញុំមិនដែលដើរថយក្រោយទេ -មិត្តភក្តិគឺជាមនុស្សម្នាក់ដែលមានសត្រូវរួមជាមួយអ្នក -វិធីល្អបំផុត ក្នុងការទស្សន៍ទាយអំពីអនាគត គឺត្រូវតែបង្កើតវាដោយខ្លួនឯង -អ្នកណាក៍ដោយ ដែលអាចផ្លាស់ប្តូរមតិសាធារណៈបាន គឺប្រាកដជាអាចផ្លាស់ប្តូរ រដ្ឋាភិបាលបាន -ត្រូវជៀសវាងប្រជាប្រិយភាព ប្រសិនបើអ្នកចង់បានសន្តិភាព -កុំបារម្ភ នៅពេលអ្នកមិនបានគេទទួលស្គាល់ ប៉ុន្តែត្រូវព្យាយាមឲ្យសមនឹងតម្លៃនៃការទទួលស្គាល់នោះ -ប្រសិនបើ ខ្ញុំមានពេល1ម៉ោងដើម្បីកាប់ដើមឈើ ខ្ញុំនឹងចំណាយពេល45នាទីដើម្បីសំលៀងពូថៅ

     របស់ដែល​មាន​តន្លៃបាន​លោះ​ត្រា​ណា​យេីង​ចេះ​ទាញ​ប្រយោជន៍​ពី​វា​អោយ​អស់​ពី​លទ្ធភាព។ -ស្បែកជេីង​ចាស់​យេីង​អា​ច​ពាក់​នៅ​ផ្ទះ​បាន -ស្បែកជេីង​ថ្មី​ឬ​ថ្លៃ​យេីង​អាច​ឆ្នៃ​ពាក់​ពេល​ចេញ​ក្រៅ​ និង​ ចូលរួម​ពិធី​បាន តែ​អ្វី​ក៍ដោយ​បេី​យេីង​មិន​អាច​ទាញ​យក​ប្រយោជន៍​ពី​វា​បាន​វា​អាច​ចាត់ទុក​ជា​សំរាម​ប៉ុណ្ណោះ។

   គ្រូបង្រៀនដ៌អស្ចារ្យ គឺអាចបង្រៀនសិស្សអោយចេះស្រមៃ  និង ស្គាល់បុព្វហេតុជីវិត ធ្វើជាមនុស្សអោយមានតម្លៃ មិនមែនមនុស្សដែលគិតតែពីរឿងជោគជ័យនោះទេ។  -ការបង្រៀនសិស្សអោយចេះស្រមៃ គឺសិស្សនឹងខំរៀនដោយ ខ្លួនឯង ដោយការប្រើក្តីស្រមៃទៅលើមេរៀន ដោយអោយសិស្សបែកគំនិតលើមេរៀន គ្រូគ្រាន់តែអោយតំរុយ និង លំហាត់ រួចយកមកកែ ។  -ការបង្រៀនសិស្សអោយស្គាល់ បុព្វហេតុជីវិត សិស្សនឹងមិនខូចខិល ស្គាល់ខ្លួនឯង ស្គាល់គុណធម៌ ស្គាល់អ្វីទៅជាអាត្មានិយម តម្លៃនៃមនុស្ស....។   -ការបង្រៀនសិស្សអោយធ្វើជាមនុស្សមានតម្លៃមិន តែមិនគិតរឿងជោគជ័យជាធំ ធ្វើអោយសិស្សចេះស្រលាញ់គ្នាប្រៀបបានគ្រួសារតែមួយ មិនថារឿងមិត្តភ័ក្ដិ បងប្អូននោះទេ សូម្បីសង្គមជាងទាំងមូលក៌ដោយ។    សរុបមក ការបង្រៀនគឺជាការតំរង់ផ្លូវ បង្ហាញផ្លូវអោយសិស្សដើរដោយខ្លួនឯង ស្វែងយល់ដោយខ្លួនឯង ដោយមិនយកចំនេះនោះអនុវត្តផ្លូវខុស គឺគ្រូបង្រៀនចាំបាច់ត្រូវ បង្រៀនអោយសិស្សចេះស្វែងយល់បុព្វហេតុជីវិតដោយខ្លួនឯង អ្វីដែលគួរអោយខ្លាចនោះ ខ្កាចតែមនុស្សចេះដឹងទៅដើរផ្លូវខុសដោយសារពាក្យជោគជ័យ ចឹងហើយគួរសិស្សរៀនពីមនុស្សដែលមានតម្លៃចៀសជៀនគិតពីរឿងជោគជ័យដែលមនុស្សទូទៅអោយតម្លៃទៅលើលុយកាក់ ឬ អ្វីដែលលើសគេ។ សូមជូន សុភាសិត ដែលខ្ញុំនិពន្

បុរសចំណាស់ជនជាតិចិនម្នាក់មានថូពីរធ្វើពីដីឥដ្ឋដែលគាត់ ប្រើសម្រាប់រែកទឹកជារៀងរាល់ថ្ងៃ។ ថូមួយមានសភាពប្រេះ ស្រាំ ហើយថូមួយទៀតមានលក្ខណៈល្អដែលអាចផ្ទុកទឹក បានពេញ។ ក្នុងពេលរែកទឹកចម្ងាយឆ្ងាយពីអូរមកដល់ផ្ទះវិញ ថូដែលប្រេះស្រាំអាចនៅសេសសល់ទឹកតែពាក់កណ្តាល ប៉ុណ្ណោះ។ បុរសចំណាស់រែកទឹកបែបនេះជារៀងរាល់ថ្ងៃរយៈពេល ២ឆ្នាំ ដោយយកទឹកមកដល់ផ្ទះតែមួយថូកន្លះប៉ុណ្ណោះ។ ជាការពិត ថូល្អមានមោទនភាពចំពោះសមិទ្ធផលរបស់ខ្លួន។ ប៉ុន្តែ ថូប្រេះស្រាំមានការអៀនខ្មាស់ចំពោះភាពមិនល្អ ឥតខ្ចោះរបស់ខ្លួន ហើយមានអារម្មណ៍អាណិតអាសូរខ្លួនឯង ដែលអាចយកទឹកបានតែពាក់កណ្តាល។ បន្ទាប់ពីរយៈពេល ២ឆ្នាំនេះ ថូប្រេះស្រាំចាត់ទុកថាជាការបរាជ័យដ៏ជូរចត់របស់ខ្លួន ហើយបាននិយាយទៅកាន់បុរសចំណាស់ថា «ខ្ញុំមានការអៀនខ្មាស់ ដោយហេតុថាស្នាមប្រេះផ្នែកខាងខ្ញុំធ្វើឱ្យទឹក ជ្រាបចេញ នៅពេលធ្វើដំណើរត្រឡប់មកផ្ទះវិញ»។ បុរសចំណាស់ញញឹមរួចនិយាយថា «តើឯងបានសង្កេត ឃើញទេថា មានផ្កានៅតាមដងផ្លូវផ្នែកខាងឯង ប៉ុន្តែគ្មានផ្កាទេ នៅតាមដងផ្លូវផ្នែកខាងថូមួយទៀត?»។ «នេះក៏ព្រោះតែខ្ញុំ ដឹងថាថូឯងមានស្នាមប្រេះ ដូច្នេះខ្ញុំព្រួសពូជផ្កានៅតាមដងផ្លូវ ផ្នែកខាងថូឯង ហើយជារៀងរាល់ថ្ងៃនៅពេលខ្ញុំរែកទឹកត្រឡប់មកផ្ទះវិញ ថូ